Dil Kurumu sözlüğünde, “bir kişiyi veya nesneyi, benzerlerinden üstün gösteren nitelik” demiş..

Yine eski bir kelime, ama güzel, nazik, zarif bir kelime gibi gelir bana.. Bir iltifat.. TDK’nın verdiği bilgi, “sanki o kişi ya da şeyde, esasında bu üstünlük yokmuş da, varmış gibi ifade ediliyor” gibi anlaşılan bir ifade tırmalıyor gözümü.. Oysa “meziyet” kişinin sahip olduğu bir beceri, yetenek, bir olumlu niteliktir. Kanımca, her bireyi diğerlerinden ayıran, onu farklı ve özgün kılan, bambaşka bir meziyeti vardır… Belki bulamamış olabilir kişi, ama muhakkak vardır diye düşünürüm. Yıllar önce, bir köyde bir adamla tanışmıştım, sohbet ederken konu bir yere geldi, bir olayın tarihini bilemedik. İçeri gitti, bir lastikle sarılıp bağlanmış 20-30 tane kadar bir cep ajandası balyası getirdi! Kendini bildi bileli, hayatının her gününü, ne yaptığını, nereye kaç para harcadığını, kimi görüp sohbet ettiğini, o gün duyduğu önemli olayları, hiç gün atlamaksızın yazmıştı bu defterlere!!! İşte “meziyet” sahibi bir insan diye düşünmüş, çok da saygı duymuştum Hakkı İzmir isimli bu amcaya.. İsmi hala kazılı hafızamda.