Şimdi, “nereden çıktı bu, hiç duymadık! ” diyeceksiniz.

Biliyorum. Ben de hiç duymadım, ben de bilmiyorum, çünkü zaten Türkçe değil! Fince!

Dillere özgü kelimeler, o kültüre ilişkin çok ince detaylar barındırıyor, fikir veriyor insana. Aynı zamanda çok da ilham kaynağı. Neticede her kelime bir icat! Yani önce ortaya bir ihtiyaç çıkması lazım ki icat gerçekleşebilsin!
“Kalsarikännit”. Dışarı çıkma niyetinde olmadan evde tek başına içmeye, sarhoş olmaya deniyormuş. Fin kültüründe “evde iç çamaşırlarıyla sarhoş olma” hissi olarak biliniyormuş. Demek bu sıklıkla yapılan bir şey, evde, bir başına oturmak, hem de yarı çıplak, ve içip sarhoş olmak, sızmak..
Bize uymaz! Rakıcıyız biz! Tek başına içersen, zehirler adamı, herkes bilir bunu.. Bizim için rakı, bir rehabilitasyon, bir terapidir.. Ve bu nedenle zaten, tek başına içilemez, dert anlatacak en az bir kişi daha lazımdır! Evde de dışarıda da içsen, yanında en az bir kişi daha varsa, eh, don paça da oturulmaz. İşte bu nedenlerle, bizde bulunmaz böyle bir kelime!