Yine bir istek parçası, sevgili Gökmen Özmenteş talep etmişti buna değinmemizi. Zannederim şimdiki gençlere söylesek, bilmezler bu tamlamayı. Bir başka arkadaşımın kullandığı, daha anlaşılır bir versiyonu da şöyle “Hırsı, kabiliyetini aşan” ama orijinal hali, yine taklitlerinden kudretli.
“Kifayetsiz muhteris” güncel dile çevirmeyi denersek “tutkulu yetersiz” en kısa hali olur sanırım.
Bu, her ne kadar alaycı bir söylem olsa da, hayli tehlikeli bir kişiliğe işaret ediyor. Yani şöyle, kişinin mali gücü sınırlı, ama diyelim ki pahalı bir arabaya binmek istiyor.. Hayır hayır! Asla bu değil kastettiği, “donanım, vizyon ve felsefī olarak yetersiz olmasına karşın, belli bir statüyü tutku ve ısrarla talep eden kimse” diye tercüme ederdim ben. Maddiyatla ilgili bir söylem değil bu tanımlama.
İçinden geçtiğimiz zamanlarda çokça görülen bir model insan bu, ” kifayetsiz muhteris”. İnsanın ihtirasları olabilir, ne var ki kendi sınırlarını da bilmeli. Aksi halde alay konusu olmak gibi bir tehlikeye düşüyor. Tabii sadece alay konusu olsa iyi, içinde bulunduğu toplum ve toplulukları da tehlikeye atıyor maalesef.
Bilinçli olarak bu yazıya “görsel” eklemedim, herkes gönlüne göre bir görsel hayal etsin istedim! 🙂 Anladınız siz onu!